1 Վա՜յ ա արիւնահեղութեանց քաղաքին, բոլորը լիքն է ստութեամբ՝ յափշտակութեամբ. Որսը պակաս չէ. 2 Խարազանի շռինդը եւ բ անիւի շառաչման ձայնը, եւ սրընթաց ձին ու ցնցուող կառքը. 3 Վեր վեր խաղացող ձիաւորը եւ թուրի պսպղոցը եւ նիզակի շողշողոցը, եւ շատ վիրաւորները եւ մեռածների բազմութիւնը, եւ անթիւ դիակները, որոնց դիակների վերայ գլորվում են։ 4 Պոռնկի պոռնկութիւնների շատութեան համար, որ գ լաւ շնորհալի է իբրեւ կախարդութիւնների տիկին, որ ազգերը ծախում է իր պոռնկութիւնովը, եւ ազգատոհմները՝ իր կախարդութիւններովը։ 5 դ Ահա ես քեզ դէմ եմ, ասում է Զօրաց Տէրը, եւ ե պիտի քո քղանցքը բանամ քո երեսին, եւ զ ցոյց տամ ազգերին քո մերկութիւնը, եւ թագաւորութիւններին՝ քո անարգանքը։ 6 Եւ քեզ վերայ պիտի պղծութիւններ գցեմ ու է քեզ խայտառակեմ, եւ քեզ հանդէս պիտի դնեմ։ 7 Եւ պիտի լինի որ ամեն քեզ տեսնողը ը պիտի փախչէ քեզանից եւ պիտի ասէ՝ Աւերակ եղաւ Նինուէն, թ ո՞վ պիտի ողբայ նորա վերայ, ո՞րտեղից որոնեմ քեզ համար մխիթարիչներ։
8 ժ Մի՞թէ դու լաւ ես ի Նով-ամոնից, որ շրջապատուած ջրերով՝ գետերում էր բնակվում, որի խրամը ծովն էր, ծովից էր նորա պարիսպը։ 9 եթէովպացիք էին նորա ոյժը, եւ Եգիպտացիք՝ որ ծայր չ’ունին. Փութացիք եւ Լիբէացիք քեզ օգնական էին։ 10 Նա էլ պէտք է աքսոր գնայ գերութիւնով եւ լ նորա մանուկներն էլ պիտի ջարդուին խ ամեն ճանապարհի գլխին, եւ նորա պատուականների վերայ ծ վիճակ պիտի գցեն, եւ նորա բոլոր մեծամեծները պիտի կապուին շղթաներով։ 11 Դու էլ կ պիտի արբես՝ անյայտ դառնաս, դու էլ պիտի ապաստանարան որոնես թշնամուցը։ 12 Քո բոլոր բերդերը հ թզենիներ են կանխահաս թուզերով. Հէնց որ թափահարուին, իսկոյն կ’ընկնեն ուտողի բերանը։ 13 Ահա ձ քո ժողովուրդը կանայք է քո միջումը, քո թշնամիների առաջին պիտի բացուին քո երկրի դռները, կրակը պիտի ուտէ ղ քո նիգերը։ 14 Պաշարման համար ջուր քաշիր քեզ համար, ճ պնդացրու բերդերդ, ցեխը մտիր եւ կոխ տուր կաւը, նորոգիր աղիւսի փուռը։ 15 Այնտեղ քեզ կրակը պիտի ուտէ, սուրը պիտի քեզ ջարդէ, մ ջորեակի պէս քեզ ուտէ. Բազմացրու քեզ ջորեակի պէս, շատացրու քեզ մորեխի պէս. 16 Դու շատացրիր քո վաճառականները երկնքի աստղերիցն աւելի. Ջորեակը տարածուեցաւ ու թռաւ։ 17 յ Քո թագակիրները մորեխի պէս են, եւ քո զօրավարները՝ անթիւ մորեխների պէս. Որոնք ցուրտ օրը հանգչում են ցանգերի վերայ, արեգակը ծագելիս՝ չուում են, եւ չ’գիտացվում նորանց տեղը թէ ուր են։ 18 ն Քնած են քո հովիւները, ով շ Ասորեստանի թագաւոր, պառկած են քո ազնուականները, ցրուած է քո ժողովուրդը ո սարերի վերայ, եւ ժողովող չ’կայ։ 19 Ամոքումն չ’կայ քո կոտրուածքի համար, չ անբուժելի է քո վէրքը, ամեն պ քո լուրն լսողները քեզ վերայ ծափ են տալիս. Որովհետեւ ո՞ւմ վերայ չէ անցել միշտ քո չարութիւնը։
Նաում 3